اسرای جنگی چه حقوقی دارند؟
به گزارش آی وکیل نیروهای مسلح درگیر جنگ که توسط طرف مقابل به اسارت درآیند، اسیر نامیده می شوند که با عنایت به حقوق بین المللی بشردوستانه باید با آنها به صورت انسانی رفتار شود.
به گزارش آی وکیل به نقل از ایسنا، بخش عمده ای از حقوق بین المللی بشردوستانه در چهار کنوانسیون ژنو (۱۹۴۹) مطرح گردیده است و ۱۹۶ کشور در سرتاسر دنیا متعهد شده اند که از این قوانین پیروی کنند. این کنوانسیون ها توسط دو معاهده دیگر یعنی پروتکلهای الحاقی ۱۹۷۷ در مورد پشتیبانی از قربانیان مخاصمات مسلحانه تکمیل شده اند.
کنوانسیون های ژنو بر پایه احترام به فرد و عزت و شرف وی بنیان نهاده شده است. باید به حقوق افرادی که به صورت مستقیم در درگیری ها شرکت نمی کنند و اشخاصی که به دلیل بیماری، جراحت، اسارت و یا هر علت دیگری فاقد توان مبارزه هستنند احترام گذاشته شده، در مقابل اثرات جنگ محافظت شوند و باید به افرادی که بر اثر جنگ گرفتار خسارت و ضرر و زیان می شوند بدون هیچ گونه تبعیضی کمک گردد.
اسیر جنگی آن طور که در کنوانسیون ژنو عنوان شده، فردی که در جنگ شرکت نماید و دستگیر شود، اسیر جنگی به حساب می آید و باید مطابق با قوانین اسرای جنگی با وی رفتار شود حتی اگر در مورد وضعیت وی شک و تردید وجود داشته باشد. در هر شرایطی باید با اسرای جنگی به صورت انسانی رفتار و به شخصیت آنها احترام گذاشته شود و آبرو و حرمت آنها حفظ گردد. با زنان هم باید با احترام متناسب با جنسیت آنها رفتار شود.
با کلیه اسرای جنگی باید به صورت یکسان رفتار کرد؛ تفاوت های رفتاری فقط برپایه سلامتی، جنس، سن، درجه نظامی یا شرایط شغلی یا حرفه ای امکان دارد ایجاد شود. اگر از نظامیان سوال شود، آنها موظف می باشند نام و نام خانوادگی، سن، درجه و کدنظامی خویش را بگویند اما نباید برای دادن سایر اطلاعات تحت فشار قرار گیرند.
آنها اجازه دارند اسباب و لوازم شخصی خویش را نگه دارند. دشمن می تواند کلیه تجهیزات نظامی آنها را به استثنای لباس و وسایل غذاخوری ضبط نماید. پول و اشیای قیمتی فقط در مقابل رسید باید گرفته شود و به هنگام آزادی مسترد گردد. هم چنین اسیران تابع انضباط و قوانین نظامی قوایی هستند که به اسارتشان در آورده اند.
بنا بر علل امنیتی نیرو یا قوای بازداشت کننده امکان دارد آزادی آنها را محدود کند اما نمی تواند آنها را زندانی کند مگر آن که عملی مغایر قانون انجام دهند. پیش از صدور هر حکمی، اسرا باید امکان دفاع از خویش را داشته باشند.
شرایط اسارت
کنوانسیون ژنو هم چنین در مورد شرایط اسارت می گوید: نیروی بازداشت کننده باید به اسرای جنگ غذا و لباس مجانی به اندازه کافی بدهد، برای آنها محل سکونتی همانند محل سکونت نیروهای خود تهیه نماید و امکانات پزشکی را در حدی که سلامتی آنان را تضمین کند دراختیارشان بگذارد.
اسرای جنگی به استثنای درجه داران را میتوان به کار گرفت. باید به آنان دستمزد پرداخت نمود و شرایط کار برای آنها باید همانند شرایط کار ملت نیروی بازداشت کننده باشد. اسرا نباید وادار شوند فعالیتهای نظامی، کارهای خطرناک که سلامتی آنها را به خطر می اندازد و یا تحقرآمیز است انجام دهند.
اسرا باید بتوانند اسیر شدن خویش را به آشنایان نزدیک و شعبه مرکزی ردیابی کمیته بین المللی صلیب سرخ اطلاع دهند. از آن پس آنها باید بتوانند به صورت منظم با آشنایان خود مکاتبه داشته و اقلام کمکی دریافت کرده و با روحانیون دین خود دیدار و ملاقات کنند.
اسیران جنگی مجاز هستند یک سخنگو (نماینده زندانیان) تعیین کنند. این سخنگو می تواند به نمایندگی از سایر اسرا با مقامات نیروی بازداشت کننده و سازمان های بشردوستانه مذاکره کند.
اسرا حق دارند شکایات و درخواست های خویش را به نمایندگان نیروهای حمایت کننده مانند نمایندگان کمیته بین الملل صلیب سرخ که از اردوگاه آنان بازدید می کنند، ارجاع دهند و یا خود به صورت مستقیم و یا از راه نماینده خود به گفتگو و مذاکره با آنان بپردازند.
منبع: خلاصه کنوانسیون های ژنو انتشار یافته توسط کمیته بین المللی صلیب سرخ
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب