کلیپ توهین به فردوسی همچنان زیر ذره بین قانون و اخلاق به گزارش آی وکیل، انتشار ویدیویی در رابطه با فردوسی موجی از واکنش ها به همراه داشت و حقوقدانان هم در گفتگویی حقوقی، ابعاد کیفری توهین در قانون ایران را تشریح کردند. به گزارش آی وکیل به نقل از مهر، انتشار کلیپی طنز درباره ی حکیم سخن، فردوسی بزرگ، بازتاب های فراوانی در جامعه داشت و حتی دادستان تهران نیز از اعلام جرم دراین خصوص اطلاع داد. جهت بررسی دقیق تر این موضوع، و ابعاد کیفری و حقوقی توهین، با امین فلاح نژاد و سید محمدصادق عبداللهی، حقوقدان و وکیل پایه یک دادگستری، گفتگو کردیم.فلاح نژاد اظهار داشت: در حقوق کیفری ایران، «توهین» همچون جرایم مقابل حیثیت معنوی اشخاص شناخته می شود. قانون گذار در فصل پانزدهم قانون تعزیرات تحت عنوان هتک حرمت اشخاص و همین طور در فصل دوم همان قانون ذیل اهانت به مقدسات مذهبی، این مورد را جرم انگاری کرده است. از نظر لغوی هم، واژه توهین از ریشه «وهن» و به معنای سست کردن و خوار نمودن است. در اصطلاح حقوقی، هر رفتاری شامل گفتار، نوشتار، اشاره یا هر فعل دیگری که درنظر عرف سبب تحقیر و هتک حیثیت شخص شود، توهین تلقی می شود. فلاح نژاد افزود: ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی بطور مشخص به این مورد پرداخته است. بر طبق این ماده، برای تحقق جرم توهین، شرایطی وجود دارد؛ همچون این که مخاطب باید شخص حقیقی، معین و در قید حیات باشد. همچنین، توهین باید بصورت علنی یا حضوری صورت گیرد. علاوه بر این، ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی تصریح می کند که توهین جزو جرایم قابل گذشت است؛ یعنی تنها با شکایت فرد مورد اهانت امکان پیگیری کیفری وجود دارد. این حقوقدان خاطرنشان کرد: ازاین رو وقتی شخصی مانند فردوسی درگذشته است، از نظر حقوقی امکان طرح شکایت کیفری با عنوان «توهین» وجود ندارد. البته این مسئله به معنای توجیه یا بی اهمیت دانستن چنین رفتارهایی نیست؛ چونکه از نظر اخلاقی و اجتماعی بسیار ناپسند و مذموم است.عبداللهی در بخش دیگری اضافه کرد: دادستان در مورد رفتار ناپسند این خانم فعال مجازی، نمی تواند فقط از باب توهین مقابل متهم اقدام نماید. اما باید توجه داشت که قوانین ما در موارد خاص، توهین به برخی شخصیت ها و جایگاه ها را جرم انگاری کرده اند؛ همچون مقامات عالی کشور، نمایندگان مجلس، یا توهین به مقدسات، ادیان، قومیت ها و مذاهب اسلامی. عبداللهی افزود: با نگاهی به متون قانونی میتوان گفت در هیچ یک از مقررات جزایی ایران، توهین به شاعران، بصورت خاص جرم انگاری نشده است. ازاین رو از باب اصل برائت و ممنوعیت قیاس در حقوق کیفری، نمی توان چنین رفتاری را تحت عنوان توهین به فردوسی پیگیری کرد. البته اگر شاعری در قید حیات باشد و مورد توهین قرار گیرد، می تواند شخصاً مستند به ماده ۶۰۸ طرح شکایت کند. وی تاکید کرد: در پرونده اخیر بنظر می رسد دادستان تهران نه از باب توهین، بلکه با استناد به سایر مقررات و از حیث تولید و انتشار محتوای مغایر با عفت و اخلاق عمومی اعلام جرم کرده اند. به بیان دیگر، حتی اگر عنوان توهین قابلیت تعقیب نداشته باشد، بازهم امکان بررسی و رسیدگی به رفتارهای خلاف عفت عمومی در دستگاه قضائی وجود دارد. به طور خلاصه، از نظر لغوی هم، واژه توهین از ریشه وهن و به معنای سست کردن و خوار نمودن است. البته این مساله به معنای توجیه یا بی اهمیت دانستن چنین رفتارهایی نیست؛ چراکه از نظر اخلاقی و اجتماعی بسیار ناپسند و مذموم است. 1404/06/16 11:14:40 0.0 / 5 14 تگهای خبر: پرونده , جامعه , حقوق , دادستان این مطلب آی وکیل را می پسندید؟ (0) (0) X تازه ترین مطالب مرتبط ورود به پرونده گرانفروشان برنج وارداتی اجبار درج قیمت روی محصولات کیفر خواست قاتل ایلیا صادر شد اقدامات ویژه قوه قضائیه در پرونده زنجانی اعلام جرم ضد عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نظرات بینندگان در مورد این مطلب نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۹ بعلاوه ۱